Κατανοούμε το ζήτημα της διευθέτησης του πρόσφατου ελλείμματος του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ που επανειλημμένως ανάφερε και επανάφερε σε όλους τους τόνους το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας (κ.κ. Χατζηδάκης και Σδούκου), όμως ταυτόχρονα κατανοούμε επαρκώς και τα αίτια που οδήγησαν σε αυτό.
Από την άλλη, είναι αδύνατο να κατανοήσουμε γιατί οι μη ευεργετηθέντες των έως τώρα υπουργικών αποφάσεων και δει τα 40.000 νοικοκυριά με φωτοβολταϊκά (Φ/Β) στέγης, που ήδη υπέστησαν το σοκ των προηγούμενων περικοπών (Ν.4254/2014), να υποστούν και μια άλλη άδικη περικοπή. Γιατί πρέπει να μετέχουμε πάντα στα οικονομικά βάρη που προκαλούν άλλοι, ενώ είμαστε από το 2014 εκτός των οποιονδήποτε ευεργεσιών του Υπουργείου που δίνονταν και δίνονται αφειδώς αλλού.
Έτσι είδαμε πριν από λίγες ημέρες μια οριζόντια περικοπή 6% στην οποία περιλαμβάνονται και τα μικρά Φ/Β στέγης από το «Ειδικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Φωτοβολταϊκών Συστημάτων σε κτιριακές εγκαταστάσεις». Συνεπώς «τσουβαλιάζει» τα Φ/Β στέγης των 10kWμε τα επενδυτικά Πάρκα των 100-10.000 και πλέον kW. Στο σκεπτικό των ανθρώπων του Υπουργείου αυτό φαίνεται άραγε ως ορθό και δίκαιο;;;
Το χρήμα έχει μεγαλύτερη αξία για άτομα ή νοικοκυριά χαμηλότερων εισοδημάτων και υπό την παραδοχή της φθίνουσας οριακής χρησιμότητας, αναμένεται μεγαλύτερη επιθυμία αποφυγής κινδύνου για τα άτομα ή νοικοκυριά των χαμηλότερων εισοδημάτων. Το συμπέρασμα αυτό έχει αποδειχθεί ότι ισχύει με τη βοήθεια εμπειρικών ερευνών, οι οποίες στηρίζονται κυρίως στη μελέτη των χαρτοφυλακίων που διακρατούν επενδυτές χαμηλών και υψηλών εισοδημάτων. Η βιβλιογραφία πάνω σε αυτό είναι πλούσια (Knight et al. 2003, Cardenas & Carpenter 2013).
Συνεπώς ένα νοικοκυριό χαμηλού ή μέτριου εισοδήματος, όπως είναι πολλά Φ/Β στέγης θα προτιμούσε να διαθέσει τα χρήματα του στις τρέχουσες ανάγκες (υγεία, παιδεία, στέγαση) αντί να τα δώσει σε κάτι που τελικά η απόδοση θα ήταν χαμηλότερη από την επιθυμητή (περικοπές). Μάλιστα, τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος εμφανίζουν, κατά κανόνα, υψηλότερη αποστροφή στον κίνδυνο, σε σύγκριση με τα νοικοκυριά υψηλού εισοδήματος ή τις επενδύσεις. Όταν το Υπουργείο και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φτάνουν να κάνουν περικοπή έως και -40-6=-46% στα Φ/Β στέγης, ποιο νοικοκυριό θα έπαιρνε τέτοια απόφαση;;; Για παράδειγμα θα έπαιρνε την απόφαση μια 4μελή οικογένεια να δώσει 30.000ευρώ, χωρίς τη διασφάλιση της εγγυημένης τιμής, ενώ μπορεί να προκύψει κάποιο πρόβλημα υγείας ή κάποια άλλη ανάγκη;;;
Τα νοικοκυριά αυτά δεν θα προχωρούσαν σε Φ/Β στέγης αν δεν είχαν τις εύλογες αποδόσεις που τους είχαν «διασφαλίσει» με την υπογραφή των συμβάσεων. Η σημαντικότερη όμως συνέπεια, που αιτιολογεί το χαρακτηρισμό της δυσανάλογης επιβάρυνσης (εκτός της άδικης), είναι η «οριζόντια» μείωση των συμπεφωνημένων τιμών. Συνεπώς σαφέστατα αυτό που υπέγραψε πριν από λίγες ημέρες ο κ. Χατζηδάκης και υποστήριξε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πλήττει περισσότερο τις μικρότερες εγκαταστάσεις ΑΠΕ, δηλαδή τα Φ/Β στέγης.
